Ya ha pasado un mes. Después de la huida de Salvador vinimos hasta Trancoso y nos alquilamos alquilamos una casa por un mes. Creo que nos pasamos en esa decisión, no por el lugar, que es maravilloso, sino porque aquí todo es demasiado tranquilo. De todas formas yo me apunté a Capoeira, que entrenando 3 días por semana ya pasaba algo el rato. A la segunda semana conocimos de casualidad a una parejita española que me dieron la vida. Ellos estaban en Arraial d´Ajuda, pueblo vecino y con marcha nocturna. Aleluya, viva Arraial! Estos no quisieron venir y fui solo, a la aventura, lo único que tenía era un mapa sobre papel de su posada que le había dado a Lucho. Al final los encontré. Cerveza y tortilla de patatas para cenar, luego unas clases de lambada con el duenho de su posada, Max, un argentino enrollado que nos llevó de juerga por los lugares del pueblo! (ya pondré la foto)
domingo, 16 de noviembre de 2008
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
3 comentarios:
Deivid soc ton cosi.Ja vex k t va be.segons el ke he llegit es menxa prou be.I spere k hages apres capoeria prk me tindras k enseñar
Alvaro "el loco"
Menudes garretes!!! jajaja... Ese cuerpecito es real??? pasas hambre?? o es efecto del agua?
LA VIDA ES PA CUATRO Y TU ERES UN DE ELLOS MAMOOOOOOOOOOOOOOONNNNNNNNNNNN
NO BEBAS TANTA CAIPIRIÑA Y COME MAS QUESO A LA BRASA QUE NO SE NI COMO COÑO FLOTAS.
UN ABRAZO DE LA FAMILIA GONZALEZ
JUJO, SAN Y MARCO
Publicar un comentario